seni özlemin t’arifi yok, çaresizliðinin ç’arý yok y’anýmdayken y’angýnýn gül alevi yok s’ana d’oyamazken aþk ne yapsýn, kül ney’e ç’alsýn sensizliði sevdiðine adamaktý hayat, sevildiðine kurban gibi beslemektir bayram keza bekleyen için her gün ar’efe , her gün sevmek
bir yürek gibi kürek çektim bahtýnýn denizinde sularý delen yunus gibi b’akiliðimle s’akiliðine d’evrimsel s’aldým damlalarýný yazacak su bulamadým, damlan hep büyüktü bütün sulardan gönlünün büyüklüðü kadar büyüdüm, büyülendim,ýslandým aþk- ý s’alaya suskunluðun er’deminde içtim m’arifliðimi son s’özünde ilk kalbim yandý, ilk ömrüm küle gül oldu fýsýldadý sevdanýn yer ve y’ar kulaðý, onu severek yaþa hayatý duymasan da olur dönmesen de olur, seni sevdiðim dünya dönüyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
kafiye34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.