ANA İLE DERTLEŞME

sert,acýmasýz duruþunla,
tam bir osmanlý kadýnýydýn.
vurduðun zaman mutlaka,
morarýrdý bir yerlerimiz.
aliye rona derdik,
kardeþler kendi aramýzda sana,
hani bazen babamýzýn arkasýna saklanýrdýk,
bizi fazla dövmeyesin diye.
o ufak þirin anadolu adamý,
kol kanat gererdi önümüze,
girme derdin çocuklarýmla arama,
zaman olur babamýzda,
alýrdý nasibini senden.
hani yedi yaþýndayken birgün,
komþu çocuklarý da çalýyor diye,
seyyar satýcý amcadan,
iki kilo kadar domates çalmýþtým.
iki kulaklarýmdan tutup beni adeta,
odanýn tavanýna kaldýrmýþtýn,
kulaklarým iltihaplanmýþtý.
herþey kusursuz olsun isterdin,
ve yalnýzca hakkýmýzla yetinmemizi,
yok be anacýðým,
hayatýmýz boyunca baþkasýnýn malýna
el uzatmadýk öðüdün üzerine.
ama nedendir bilinmez,
karnýmýzda doymadý bir türlü,
rahat yüzü görmedik bir türlü,
yok anacýðým be,
þimdilerde en büyük sermaye dürüstlük deðil,
geçen yýl son iþimden de kovuldum biliyor musun?
bu iþ için ben çok dürüstmüþüm,
ah anacýðým,
seni ve öðütlerini,
o vakur duruþunu ne çok özlüyorum,
hele birgün polisin kovaladýðý bir suçlu bahçemize girince,
adamý arka belinden kavrayýp,
polise teslim etmeni hatýrlýyorum,
yok be anacýðým,
senin ayarýnda kadýn kalmadý,
erkeklerde genelde kývýrýr oldu.
ah anacýðým,
sen ne yaman kadýndýn öyle...
ne çok özlüyorum seni bilsen...


Sosyal Medyada Paylaşın: