Þimdi dökülmüþ mutluluðun bir yaný suretinin darbesiyle. Ve öksüz kalmýþ her adýmý aþkýn sesinin yokluðundan. Bilsen kaç gece kefenlendi Varlýðýn kaç gündüze eþ deðerdi. Ve keþke bilseydin Bana gülmek en çok seninle elveriþliydi.
Dokunmuþlar yarýnýn perdesine Penceresini kýrmýþlar umudun Seni görmüþler elinde b’aþka eller. Gülüvermiþsin içimde yeþeren kedere inat.
Bir sana mý sancýsýz bu hayat ? Sevmek ne zamandan beri kabahat? Hadi al sapanlarýný ve vur içimdeki seni. Vur ki gömeyim seni !