Gönlüm yaralı, ruhum hicrana mı sevdalı…

Ümit
Ne kadar uzaktý
Ruhuma hicran zerk eden farktý
Yakýnlýk, lakin nasýl olacaktý
Bilinmeyen bir sýzý vardý

Ne hasret
Ve ne de özlemle
Ýfade edilecek kadar ayandý
Yýllara sâri olan bir esrardý
Gönül yaralý, izan kapalý
Halin bendinde açziyet ardý

Kime
Söylenir, nasýl kal edilir
Ýçimde dinmeyen hicran ah ettirir
Geçip giden yýllar yaramý tazeletir
Yalnýzlýðýn kollarýndayken nedense
Gözlerimden sessizce yaþlar gelir

Bazen
Sukut etmek yetmiyor
Aklýselim davranmak acýyý dindirmiyor
Ýþte o vakit sualler ne çok bereketleniyor
Ýtminan olmanýn vakti çoktan geçiyor

Daraldýðým zaman
Yüksek tepelere çýkarým
Derin bir nefes alarak sahibime anlatýrým
Büyük bir muhabbet ve sürurla ellerimi açarým

Ya Rab
Hikmet senindir,
Sýrrýna vakýf olmak ise ancak
Senin razý olduðun kul ve Hanif kalplerdir

Mustafa Cilasun

Sosyal Medyada Paylaşın: