ALLAH' IM
Ne olur tükensin bu çile elem.
Salladý dünyayý keder ALLAH’IM.
Aðlýyor inliyor þu koca alem.
Bu dert beni kanser eder ALLAH’IM.
Kul hakkým elimden gider an ve an,
Kadýnlar dul kalýr çocuk periþan,
Böyle bir devrandan kime gelir þan,
Bu vebali kimler öder ALLAH’IM.
Türklerin kara mý alýn yazýsý,
Koskoca tarihe sýðmaz sýzýsý,
Zavallýnýn öksüz doðar kuzusu,
Bu nasýl böyle bir kader ALLAH’IM.
Ýnsanlarým aðlar yüzleri gülmez,
Çektiði cefadýr sefayý bilmez,
Kimseler kimsenin gözünü silmez,
Tarih bize kin mi güder ALLAH’IM.
Bilmiyorum hüzün dolduðum-dan mý,
Gün ve gün umutsuz kaldýðýmdan mý,
Yaradana hayran olduðumdan mý,
Yaþama sevincim gider ALLAH’IM.
Bizleri af eyle defter dürülsün.
Herkes mutlu olsun mutlu görülsün.
Yaralarýmýza mehlem sürülsün.
Olmasýn kimseler heder ALLAH’IM.
Ozan Zekim derde arz etti halin,
Ýmaným sanadýr dilimse yalýn,
Yüreðimde eser her daim yelin,
Bu kul sana canýn adar ALLAH’IM...
OZAN ZEKÝ TUNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.