İSTANBUL

Sensiz gittiysem uzaklara
Kendimi götürdüm yalnýzca
Ýçim gözlerim karardý
Ruhum buralarda kaldý

Gittiðim memleketlerde
Gecemi gündüze böldüm
Bir deðil iki deðil üç deðil
Yýllarca seni düþündüm

Tek dayanaðýmdý sigara
Yemedim uyumadým
Þýkýr þýkýr boðaz köprün
Geceleri gözümün önündeydi

Gündüzümün gözlerinde
Masamda bir fincan çayým
Seyrettim çamlýcadan
Güzelliðini özledim hep

Kanlýca ya vefa na gittim
Gece koþuya çýktým sahilde
Beyoðlu nda yürüdüm
Taksim de dinlendim

Kültür park ta Ajda yý izledim
Harbiye ye yürüdüm Radyoevine
Çekim var yetiþmeliyim niþantaþa
Güzel bir film olacaktý þiþli de

Matineye çeyrek var
Biraz daha dolaþsam
Hasretimi tüketsem
Ýþte yürüyorum sende

Film saati gelmiþtir
Sabaha dek yürüsem
En iyisi yürümek
Her taraf þýkýr þýkýr

Ne güzelsin Ýstanbul
Ýþte Sultanahmet
Sabah ezaný okunuyor
Elimi yüzümü yýkamalýyým

Ben hala sendeyim
Oysa burasý senden
Çok uzak bir memleket
Çok uzaklarda Ýstanbul

Sertuð ( 26/09/1994 )


Sosyal Medyada Paylaşın: