SONSUZLUKLAR İÇİNDE

SONSUZLUKLAR ÝÇÝNDE

Bir ýrmak akýyor,
Köpürterek suyunu;
Toplanmýþ güvercinler,
Seyrediyorlar onu.

Daldan kopan bir yaprak,
Irmaða karýþýyor;
Ufacýk bir kelebek,
Onunla yarýþýyor.

Irmaðýn kýyýsýnda,
Kýzarýyor bir lale;
Menekþe yamaçlarda,
Aranýyor bir kale.

Titredi rüzgârla,
Bir gelincik çiçeði;
Onun hemen yanýndan,
Uçtu uður böceði.

Geliyor seke seke,
Ýþte ceylan yavrusu;
Ýncitmeden çayýrý,
Irmaktan içecek su.

Sevdaya mý tutuldu?
Çiðdem ne hoþ sararmýþ;
Boynunu eðmiþ sümbül,
Nergis onu ararmýþ.

Süslenmiþ gelin gibi,
Nazlý süsen çiçeði;
Ekinler ortasýnda,
Dalmýþ ekin çiçeði.

Sevginin ateþinden,
Karanfil allanýyor;
Yârini bulmak için,
Sarmaþýk dallanýyor.

Çiçekler salýnýyor,
Mavilikler içinde;
Yeþil, kýzýl, sarýþýn,
Hepsi baþka biçimde.

Bir doða var sevgilim,
Yüreðimin içinde;
Aþkýmýz uçuþuyor,
Sonsuzluklar içinde.

Arif GÖLGE
(Ankara, 8 Aralýk 1984)

(Not: Bu þiir, 26/06/2001 tarihinde, Mersin 2. Noterliðinin 13673 yevmiye no.su ile yazarý adýna tescil edilmiþtir.)

Sosyal Medyada Paylaşın: