LAL OLMUÞ DÝLÝM. Bir kaç kelam edeyim kendime Konuþma derim kendi kendime Deli derim nerde kalmýþ o efendiliðime Söz ediyorum sus konuþma derim kendime.
Bazen kinlenirim sinirlenirim beyhude yere Düþman bellerim dimaðýmda kalan kelimelerime Deseydim keþke niye demedim diye diye Hayflanýrým kinlenirim söylemediklerime.
Izdýrap çektiriyor demedðim kelimeler Ne güzelmiþ aslýnda sukutu altýnmýþ diyemeklerim Ne elimi baðlýyorlarlar nede zifiri karanlýkta ifade alýyorlar Olmadý sandalyenin üzerine oturup su döküyorlar.
Lal oldu aslýnda dilim söz söylemez hiçbir yerim Ne konuþur beden dilim ne yanar fenerim Karanlýk odalara mahkumum aydýnlýklara lal oldum Hayýflanmaktayým kinleniyorum söylenemiyorum. AHMET YAVUZ AHMET43
Sosyal Medyada Paylaşın:
AHMET 43 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.