Fakat Var Olmak

ilk uyanýþýydý ölümden
þaþkýn bir buluta adýný sorduðunda yaðmur yaðacak
karanlýk duyuþunun ilk sesini anlayacaktý
bir mavi çekimser ve öfkeli
adýmlarýný sayan sözler buldu
bol gelen
düþen
yani olmamýþ
veya kaçýyormuþ gibi sevgilisinden

nefesini uzun süre tutabileceðini düþündü
ama dayanamayýp konuþtu
tarif edilemez bir sözle mavi
anlatacaklarý çok uzundu

kuþlar havaya karýþarak küçülüyordu
kirpiklerini kýstýðýnda basit çatlaklar
noktalar virgüller
beliren kývýlcýma kendi düþündüðü anlamlarý sokuþturup
içinden çýkýlmaz sorular yaratýyordu

elleri çaresizliðe sýkýþmýþ her aþkýn
ortak bir dili olmalýydý kývranýrken
mavi dese anlaþýlacak o sonsuzluða
katýlmak kaydý ile

bir suskunluða dökülmek anlamlýydý
fakat var olmak
iki kayanýn arasýndan akmasýydý bir ýrmaðýn
ya da taþmasý seyrini unutup uzaklarýn
kendine þarkýlar söylerken
avutmasýydý
beyaz köpüklerle ölümü

hiç bir þey bu sýkýca sarýlan hayaller kadar kuvvetli deðil þimdi
bir dað baþý yalnýzlýðý olsun veya
kaçabildiðin bir hiçlik
seni sana anýmsatmasýn
veya sonsuzluðu sana
çýtý çýksa boþluklarýn
acýtana dek geçmiþi hatýrlarsýn.








Sosyal Medyada Paylaşın: