Aþkýn zehir imiþ, arzum panzehir
Heves içsin varsýn, bitsin eziyet
Yâr gönülden salgýn bu kopan nehir
Ersin deryâlara ûlvî meziyet
.
Dönence çarklýdýr, adresi verir
Boz yeldir sultaným, kör esiverir
Baðnaz talan olur bin sehiv erir
Hükmeder kalplere kavi dirayet
.
Olgunluk düþerken vuslat yakalar
Bir araya heyhat gelir yakalar
Dem vururken gördük çok fiyakalar
Arý duru bir hâl, sonsuz emniyet
.
Âteþi yakar mý; köz eden için
Tevekkül olana yok, neden niçin
Evi barký yýkýp, yak için için
Oturdu cüsseme mânâ nihâyet
.
Ýnsanlýðýn gözü mülkle kararmýþ
Soðuktur ya hani beyaz kar; armýþ
Cebrâil’e yasak aþk son kararmýþ
Düz eder yollarý; billah hidâyet
.
Yoksul ortasýna düþtü ummanýn
Önü sonu yok ki, birþey ummanýn
Ýlacýndan içer devâ; hummanýn
Yerlerde sürünür âlî mülkiyet
Göklerden; rüsvâya, verir velâyet
Mülkiyet :: Ýyelik, Sahipkik
Sehiv :: Yanýltý
===
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.