NE ÇOK SUSTUM...

Ne çok sustum...ne çook
Neler attým içime yersiz
Öyle bir aðlayacaðým ki þimdi
Daðlar daðlýðýndan,taþlar taþlýðýndan
Ýnsaným diye gezenler utanacak kendinden

Ne çok yüküm var...ne çook
Büküldü belim kýrýldý dallarým
Öyle bir haykýracaðým ki þimdi
Yýldýzlar bile ürkecek fiðanýmdan
Nehirler utanacak akan gözyaþlarýmdan

Ne çok derdim var...ne çook
Atsam atýlmýyor tutsam dayanýlmýyor
Öyle bir kaybolacaðým ki bir gün ortadan
Yaðmur bulutlarý bile aðlayacak ardýmdan
Güneþ utanacak hala parlýyor olduðundan

Ne istedim ki ben...ne istedim
Söyleyin bir Allah,ýn kulundan ne bekledim
Öyle bir bezginim ki artýk yaþýyor olmaktan
Bir sitem bile edemiyorum beni talan edenlere
Zindanlar bile utanacak bakýp karanlýk halime

Ne yana baksam...bir kucak dert çile
Neden felek bir gülücükte atmýyor benim yüzüme
Öyle bir yorgunum ki hasret çekiyorum ölüme
Sar beni koynuna diye yalvarýyorum da topraða
O bile yüksünüyor beni sarýp sarmalayýp almaya...


ÇÝMDÝK 17.10.2013



Sosyal Medyada Paylaşın: