Bir sükûta gömüldü hiç susmayan kalemim Ýlhamýmý yitirdim baðým koptu heceden Günbegün büyüdükçe hasret denen elemim Ýntiharlar düþüyor kýsmetime geceden
Ayrýlýðýn acýsý ölümden bile yaman Sanki Nuh’un tufaný umutlarým toz duman Ve cevapsýz sorular sýralandýðý zaman Kýyametler kopuyor beynimde düþünceden
Yýllar alýp götürdü gülümseyen yüzümü Bir hasret zindanýna mahkûm ettim özümü Bildiðim tüm fikirler bulamadý çözümü Aklým artýk pes etti bu zorlu bilmeceden
Aynalarda bir ömrün vedasýný izlerim Bir kahkaha içinde bin gözyaþý gizlerim Enkaz olmuþ bedeni taþýmýyor dizlerim Ben kendime bu kadar yük deðildim önceden
Bir bilseniz yüreðim içinde neler saklar Hicranýmýn belgesi saçlarýmda ki aklar Görünen o ki beni ancak musalla paklar O nihai encama yürüyorum inceden
Her þeyimi kaybettim yere düþtü gururum Sanki bir yetim gibi boynu bükük dururum Allah günah yazmasa ben kendimi vururum Böylesi yaþamanýn farký yok iþkenceden
Mutlu Aydurmuþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
aydurmus1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.