Kimsesiz Kimse Yok!
Kimsesiz kimse yok!
Ne güzel dosta dost olmak,
Dosta mesken,dostluðun kollarý,
Mert yüreði taþýmaz her beden,
Okyanusta damladýr bazen,
Bazende çölde kum tanesidir dostluk,
Gizemli nehir gibidir bazen,
Kimi çaðlar, akar suyu çok,
Kimi de sessiz kalýr, suyu az,
Tutkundur dostluðun tadý terfi almýþ dostluða,
Uyurken kalbin tuttuðu dilektir bazen,
Bazen umut yýldýzýnýn elini tutan el,
Bazende hayal kuran ve kurdurandýr,
Bazen içindeki sessizlik,
Bazende içindeki sestir gerçek dost,
Kimsesiz kimse yok!
Ýbrahim Kovar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.