kararýr kara dünyan zifiri karanlýktýr nasibin geleceði olmýyan bir zulüm dedirtmez sana gülüm dedirtmez sanki onun sözlüsüsün oturur içine bir taþ gibi parçalar parçalara bilemezsin o senmisin deðilmisin akarsýn bir boþluða boþluðun sancýsýna sonsuzluðuna geçmiþmi gelecekmi bilemezsin karanlýktýr her þey artýk zifiri karanlýk yat kalk yat kalk aslýnda uyuyorsundur ebediyetin kucaðýnda...
(Berlin,25.10.2013)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.