Ehli Kâmil insan meta’yý nider
Çýkmaz doðru yoldan düz ilen gider
Dilin söylediðni kalb ikrar eder
Dostlar meclisine söz ilen gider
Lehvi kalem yazmýþ dizili evrak
Sapýp hak-yolundan eylemez merak
Daim durgun çaðlar hep akar berrak
Onunda safasý köz ilen gider
Dünya denen HAN’a beþer gelenler
Bir zaman konupta sonra gidenler
Sade hak uðrunda secde edenler
Yitirmez benliðin öz ilen gider
Çýkarmaz aklýndan hak sevdasýný
Birgün tadacaktýr hak meyvasýný
Cemali cennete hazýr vahasý ?
Umudu kalbinde söz ilen gider
DURAK’ým insana kapanmaz kapý
Ýnsandýr mevlânýn yaptýðý yapý
Amel neyse odur insanýn çapý
Hiç sözden yüksünmez yüz ilen gider
Durak YÝÐÝT ((BATU_41))
Gönüllerin Þairi
KOCAELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.