Gözlerime Dağılmış Bir Coğrafya Çiz Sevdiğim..
JEHR
Gözlerime Dağılmış Bir Coğrafya Çiz Sevdiğim..
yüzüne zemheri çarpmýþ þiirden bir akþamdý
ben vurdum dedim suç bir baþýna bensiz yattý
sekiz akþamdýr kerbelamý ömrüme kurmuþtum
naçar bir i mgede gün gece kentlere savrulmuþtum
saklýmda gözlerine sunacak mor yeþil seher baharý
o çamurlu yollarýn taþýna dizlerimle daðýtmýþtým
belki de o hiç okunmayan o esrik masallarda
kollarýma kargalar kadar köhne kara kahkahaydým
ve ben ne yaptýmsa kendi tenhalýðýma
su boylarýnda vurulacak sýðýrcýk þaklamasý kalmýþtým...
devriyeler devriliyor destan dað deviren duvarlarda
her yanan ýþýkta ceketim zifir bir kir soluyor
kendini aþk adýna vuracak silahlara ne oldu
bir bana mý kaldý bunca niþangahtan barbut kokusu
aklýma yetim fikrime öksüz sevdalar büyüttüm de
hala neden soluyorum her þehir koyu katran kokusu
savrulan bir þiir anlatýn bana mesela eskiz bir resim
olmadý ayaklarýnýza renkli bir ihtilal sürün
her bulvarýn infazý kendi vicdaný kadar büyür
ölürse kimse ölmez bir tek yalnýzlýk ölür...
soðuk ýrmaklardan geçiyorum künyem ben deðil
gözlerimi yýkayan yaþ ve yaðmur hiç deðil
ay sarýlmýyor karanlýða ki yýldýzlar ne yakýn yüzüme
aðzýmdaki böðürtlen bir ölünün gamze tadý
sessiz korularda ateþböcekleri ýþýðý dilsiz
týrnaklarýmda aðaçlarýn nemli tomurcuk rengi
çok hazirandýr az yaz unutmuþluðum vardý
evvel hikayelerden epey önce kalan
ve siz ne çok sevmiþtiniz birbirinizi
bir fýrtýnada bir sandal tahtasý kadar olamayan...
gözlerime daðýlmýþ bir coðrafya çiz sevdiðim
daðýlmýþ kandil ýþýklarý hicranýna rehber olsun
sen ki göðsünde ezber nergislerin doðurganlýðý
ayak bilekleri kaçak sürgün serin seher þafaðý
kaldýrýmlar uyusun sen yine bir kez daha yürü
akasyalar arsýz büyüsün açelyalar öyle narin
ellerinde kýrýlmýþ notasý devrik keman izleri
sesin ki okuduðun yasak kitaplardan da derin
mevsim oldu görmedim kirpiðini baðýþla
bir akþam firar verdim ömrümü boyun sancýma...
I.
bir aþk nasýl yaþar haritasýz
yaðmur vurmuþ talan elimize
düþümüz söz olmuþ barýnaksýz
serçe telaþ düþer döþümüze...
iklimler geçtik kýyýsýna bozgun limanlar
yolumuzda gölgeler zühreye yaslý yýllar
eþkalimiz hüzün sokaklar sesimize dar
yürüdük patika bulvar alnýmýzda rüzgar...
bir ömür nasýl yaþar sýðýnaksýz
sürgün düþmüþ gurbet tenimize
ateþler köze durmuþ makamsýz
yar der yanar sönmez dilimizde...
hicraný mahþerinden yaralý gün bize neyler
ay ýþýr ýrmak boyu vuslat yavuklunun yüzü
ferman damlasýn varsýn þarkýmýzda karanfiller
söylenecek sözümüz var gayri söz yeryüzü...
bir aþk ömürde filizdir
filiz susuz kanar
kan topraða düþmesin
tohum topraða aðlar
ve yeniden yanar þarkýlar...
þarkýlar yanar meçhul bir dilenci aðlar
ýsýrgan bir yeþil birkaç el tutar
yollarýn kendisine ait tel örgüler
cami avlusunda ezan kadar masumdurlar
hangi ses / hangi su acýyý kanla yýkar...
derken bütün perdeler camlarýna küser
ölmek için aný derlenmez
her çiçek yaþamak için vardýr
ve her yalnýzlýk paylaþtýðý kadar yankýdýr
saatlerse yenik bir aný tarihi...
II.
gözlerime daðýlmýþ bir iklim çiz sevdiðim
yitirdiðim bilye telaþý olsun mesela
hiç tanýþmadýðým bir ihanet de olur
kursaðýndan kusan kurbaðalarý anlat bana
ki onlar aðzýna su deðse hýçkýrýk bilmezlerdi
sonrasý her sözüme son bir mýsra kadar veda
duyduðum her ses adýma yabancý
polis kaydýmda hükümsüz bir telsiz kod adý
yani sebil mezarlarda dolaþan bir gezgin ne bilsin
ne bilsin seni hangi kitap okuyup hangi ihbardan sildiðimi....
Mert Metin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.