Hey hat! bu nasýl bir kabustur bu nasýl düþtür böyle Aðustos’un ortasýnda üþüyorum Yetmiþ karýþ kar var sanki yüreðimin üstünde. Havada ölüm kokusu var Açamýyorum gözlerimi kirpiklerim dolaþtý bir birine Birileri çýkýp uyan desin Yalan desin Gördüklerin gerçek deðil hepsi bir rüya Hepsi bir düþ desin. Allah ilah aþkýna uyan deyin be uyan! Boncuk boncuk terler dökülüyor Zincir kemiðimden bel çukuruma Kýrýldý belim doðrulamýyorum Ýnanmýyorum ben bu gördüklerimin duyduklarýmýn hiç birine.
Ah ulan hayat ah Adalet terazinin ibresi bu kadar mý bozuktur senin Daha dün masamda kahkahalar atarak yemek yiyen Ard ardýna gelen demli çay buðusunda Geleceðinden umutlarýndan bahseden Öksüz çocuklara kol kanat germek Fakir fukaraya yardým etmek benin ilkemdir diyen adam Þimdi nasýl oluyor da þiirleri öksüz Kafiyeleri yetim býrakarak çekip gidebiliyor. Daha dün masum bir çocuk yakalamýþtým gülümsemelerinde Oysa þimdi, Oysa þimdi bir musalla taþý üzerinde sýrt üstü yatýyor dev gibi bir cüsse. Masanýn üzerinde kirli tabaklar Birde lades kemiði kaldý dünden bana geriye.
Oysa daha dün nasýlda yürekten haykýrýyordu Rýhtýmdan ayrýlan gemiye ; hey gemi beni de götür sevgilimin olduðu yere; Nerden bilsin ki sinsi bir kurt yerleþecek beyninden iliðine Nereden bilsin ki kýrmýzý güller deðil Kanserecek sevdiklerinin önüne. Tiyatro sahnelerinde oynarken kendine has rolünü Rol bitti þimdi sessice kapanýyor son perde.
Duy sesimi ey dev adam Kýrk gün düþünsem aklýma gelmezdi aramýzdan Böyle sessiz Böyle vedasýz Böylesi zamansýz ayrýlacaðýn Diþ aðrýsýndan beter zonkluyor þimdi yaþattýðýn bu acý Ruhlar çarmýhlarda esir diller lal kesiði Söyle þimdi kim doldurur senin boþaltýp gittiðin yerleri. Kim sahip çýkacak boyacý çocuklara Kim karýnlarýný doyuracak, Kim senin gibi Zenginden alýp fakire daðýtacak, Ahh ulan Kahpe Kader ah Yine yaptýn yapacaðýný
Ey hayat gör iþte eserini Yýllar yýlý bitmeyen dertlerinle sen binmiþtin garibin omuzlarýna Bak þimdi o son yolculuðuna doðru yol alýyor sevenlerinin omuzlarýna Bütün dertlerin gibi sen de son buldun iþte. Hey imam efendi dur hele Kapatma hemen garibin üstünü toprak ile Bir kaç sayfa þiir atalým bakinin cesedinin üzerine Kim bilir ölmemiþtir þiir kokusunu duyunca açar gözlerini Uyanýr bu derin uykudan belki Biliyorum kabrinde bile olsa þiirlersiz duramaz baki Kapatma toprak ile yüzünü býrak,býrak kalsýn öylece.
BAKÝCAN;Deðerli þair dostumuz sevgili kardeþim Baki Evkaralý’ya ithafen yazýlmýþ bir þiirimdir bu þiir arkadaþlar. Sosyal Medyada Paylaşın:
S.SAMYELİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.