Aziz Milletim! Dünyanýn Efendileri! Kafamýzý kaldýrýp etrafýmýza bakmadýðýmýz müddetçe, Çevremizde ne planlar döndüðünü hiç bir zaman göremeyeceðiz. Tek kanaldan beslendiðimiz sürece, Vatanýn kaç parçaya bölündüðünü hiç bir zaman bilemeyeceðiz.
Durun gitmeyin hemen, bekleyin beni. Kaç zamandýr bekliyorum ben sizi. Ýþitin beni duyun sesimi, Neden gerçekler sýkýyor bizi. Tekne su almaya baþladý batýyoruz. Tek telaþým ondan, neden anlamýyoruz. Kaptan bizi korsanlara satmýþ, Tutup Köpek balýklarýna atmýþ. Bir þey yapamýyorum. Yaralý bir Kurt gibiyim, Çünkü Kollarým kýrýk benim. Konuþmaya kalksam susturuluyorum. Baþ kaldýrmaya kalksam, bastýrýlýyorum. Hayallerim, Hülyalarým, tutsak benim.
Sevdiklerim, Sevdalarým katledilirken, Gerilmiþ bir yay gibi hazýr bekliyorum. Bütün kinimi yüreðime ektim gidiyorum. Çýðlýðýmý duyurabilmek için, Saðýrlara, Vicdansýzlara, tüm alçaklara, Daðlara çýkýyorum.
Arýn ve Onurun firar ettiði bu alemde, Adýna ak denilen karanlýklarýn, Gerçekleri çarpýttýðý bir devirde, Ülkemin baðýmsýzlýga kavuþmasý ümidiyle, Yeniden ufuklara dogru diyorum.
Milletimin Mutlu yarýnlarýný görmeye, Bu Ömrüm Kifayet etmez biliyorum. Fakat olsun, assalarda beni, Uðruna feda olsun bin Can diyorum.
Türklüðüm anlýmda yafta olacaksa, Milletimiz kalplerden kazýnacaksa, Kursunlar daraðacýný. Kýrsýnlar kalemleri ne çýkar. Aksi halde, Kýrýyorum tüm zincirleri.