Çok geç artýk... Bil ki dönüþü yok bu gidiþin. Sende biliyorsun. Kýrýlan hayata tutunduðum dalým... Yok, olan yaþama sevincim... Kaybolan sana olan güvenim... Ve hiçe saydýðýn benim gururum... Saygý duymadýðýn benim onurum. Çok geç artýk biliyorsun... Çok geç. Ne sen eski sen Nede ben eski ben. Biz olmayý bitirdin sen. Hadi birleþtir tuzla buz ettiðin yüreðimi. Kaç yerinden kýrýldý bilmiyorum þimdiye kadar. Ama sarýlacak yeri de kalmadý yaralarýmýn. Neresine dokunsam kanýyor... Yürek aðlýyor... Hadi sustur yüreðimi... Sustur sessiz çýðlýklarýmý... Çok geç artýk... Çok geç... Demir aldý yüreðim yüreðinden En aðýr yükünü yüklenerek. Benli günler düþündü ya hani. Kes dedin ya cezamý. Bensizlik olsun senin cezan Ömrün boyunca. Her ah dediðinde Aklýna gelsin ahýný aldýðýn yüreðim. Sýzlarsa bir gün yüreðin. Bil ki helallik almadýðýn yüreðimin yangýnýndasýn... Bil ki yangýnlardasýn. Çok geç artýk Çok geç ESÝLA SUNA 24/10/2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
ESİLA SUNA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.