EKİM GÜNLERİ

Bu sabah iþime yine erkenden gittim,
Yaðmurun sesini dinliyorum kulaklarýmda,
O çam aðaçlarýnýn altýnda banklarda,
Yalnýzým tek baþýna çok zenginim,
En büyük servetim var hayallerim.
Güz mevsiminin geldiðini,
Altýn sarýsý yapraklardan anlýyorum.
Her taraf toprak kokuyor,
Epey zamandýr yaðmayan yaðmur,
Toprak anayý doyuruyor,
Yavaþ yavaþ insanlar geliyor,
Kimi sivil, kimisi üniformalý,
Kimisi yaya, kimisi arabadan iniyor,
Kimisi uzaktan el sallayýp selam veriyor,
Kimisi küçük daðlarý ben yaratým dercesine,
Kibirle Komutanlýk binasýna yürüyor,
Az sonra sürat le çaycý Ali Bey geliyor,
Uzaktan bana el sallýyor,
Çok severim bu yiðit Sivaslýyý,
Ýþinin ehli, dürüst çalýþkan biri,
Hafiften yaðmurla esen bir rüzgar,
Akasya yapraklarýný döküyor,
Havalarýn daha da soðuyacaðýný bildiriyor,
Neden bilmem güz mevsimini ben çok severim,
Birden ta çocukluk günlerime giderim,
Nerede kaldý o ceviz aðaçlarý, fýndýk bahçeleri,
Diplerinde dolaþtýkça ayaðýma takýlýr taneleri,
Ah o eski elma aðaçlarý, armut aðaçlarý,
Dallarýn ucunda kalan alýnamayan meyveleri,
Nasýl unutulur iki atýmlýk taþ ile düþürüp,
Afiyetle el deðmemiþ mis gibi iþtahla yemeleri,
Öten boru sesi alýr çýkarýr mazim den beni.
Nerede kaldý o eski Ekim günleri.

EKÝM.2013







Sosyal Medyada Paylaşın: