İstanbul'u martılara emanet ettim de geldim
akasyameral
İstanbul'u martılara emanet ettim de geldim
Ýstanbulu martýlara emanet ettim de geldim
yüreðim bir hayli yorgundur o yüzden
kehribar sonbahara terk ettim dünümü
bu günümü sýrtýma sardým da geldim
ardýmda Ýstanbul kaldý ben gittim
ben gittim Ýstanbul seslendin dön bana geri
þehrimin sokaklarý beyaz kesecek bu kýþ
bensiz zemheri öpecekmiþ gözlerinden
ve buz tutacak dudaklarýndan dökülen dualarý
Kanlýca da yoðurt niyetine karlarý kaþýklayacak yalnýzlýðým
ve ben gurbette soluðum üþüyecek içime çekerken seni
içime çekerken Ýstanbul üþüyecek düþlerimde
bak sensiz anýlarým anlamsýz kaldý þiirlerde
yalnýzlýk yüreðimde açacak güzü
kýrlangýç soðuklarý zemheri doðuracak
ve ben özleyeceðim martý yalnýzlýðýmý
ve Ýstanbul doðuracak üþüyen yalnýzlýðým
üþüyen yalnýzlýðýma sen doðacaksýn istanbul
haydi beni götür Ýstanbul’a ey aþk
yada sen gel istanbul gibi yanýma
kim bilir belki sevebilirim istanbul gibi seni
ve yedi tepeli ayaz yýkamýþ istanbul gibi bak
öyle bak ki istanbul kýskansýn seni
ve her sabah aþk doðsun yedi tepeli þehrimden
mahmudiye düzkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.