Yalnýzlýðýn adý vardý sokaklarda
Birde gözlerin.
Karanlýk geceyle gölgemin görkemi
Dilimde son yazdýðým þiirim.
Titrek ýþýklarýn altýnda týrmanýrken yokuþu
Cebimde ellerim, hafif bir titremeyle
Adýný söylerim.
Gözlerine dalar gözlerim
Ay ýþýðý okþar bedenimi
Mâtem havasýnda sessiz ve derin
Ruhumu yoklarým ara ara
Geceden kopar giderim
Senin söylediðin türküyü söylerim
’Beyaz giyme söz olur’ derdin
Giydin de beyazý söz de oldu
Tebrik ederim..
Ve gül yüzünde bir gamze olmak isterim
Gülerim kimse görmeden, yürür giderim
Sevgi tomurcuklarý saçar
Duru bir kalbin duasýný beklerim.
Yanýmda olmasanda seninle yürürüm
Konuþurum, bir gül uzatýrým
Kanasada avuçlarým
Senin mutluluðunu isterim
Korkma diye sararým baðrýma
Göz deðmemiþ þiirlerimi okurum
Gittiðin yerlere dalar gözlerim
Gece gider düþlerimle,
Lâkin sen görmez, bilmez, duymazsýn
Yalnýzlýðýn adý var, sen yoksun.
Lokman TUNA 17.09.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
UĞUR BÖCEKLERİ EY GÖNÜL ! YOLCU GECE ŞİİRİ NİGAR-I ÖLÜM YÂR-İ SIR YALNIZLIĞIN ADI VAR YORGUN YÜREKLİ ADAM Muhtacım VATAN VE GÜL