Aklımızda Kalan Bir Düş

bir düþ bu sadece
eski bulutlardan aklýmýzda kalan bir düþ
yapraklarýn duyduðu heyecan
küçük bir çocuk bakýþý gözlerimde
zamanlarýn kuyruðuna takýlan sevda sözlerinin
toy gülümsemeleri sadece

o korunaklý gökyüzünün bize sarýlmasý
her sýrrýný paylaþan o kudretli gökyüzünün
aðlayan þiirler tadýnda göz yaþlarýmýza karýþmasý
kim bilir
hangi dileklerle beklediðimiz maviliklerdi

karanlýk örtülerin uzayan diplerinde
masal büyüten renklerin delice savruluþuna
bir de korkularýmýzý eklediðimizde
duvarlarýn büyüsüne karýþýrdý gölgelerimiz
neler çektiðimizi anlatamazdýk

susma
istediðini söyle þimdi

hiç çýtý çýkmýyor karanlýklarýn
alýngan oluyorlar yýldýzlarýna dokunduðumda
siyah koridorlarda enseme sokulan o ses
artýk dostumdur bilesiniz
kaçýp gitmeyecek benden önce yataðýna

nefret ediyorum beni azarlamasýndan
kaþlarýný çatmasýndan
beyaz bir gülü koparýr gibi baðýrmasýndan
nefret ediyorum soðuk ellerini öpmekten ölümün
nefret ediyorum o eski yankýlardan
nefret ediyorum üþüyen sessizliklerden

hayýr daha da uzamýyor mutsuzluðum
ilk sevinçleri kavuþuyor sokak lambalarýnýn
ilk ýþýklarýný bana ulaþtýracak martýlarýn çýðlýðý ile süsleniyor dünya

unutturuyor deniz kokusu
küçük bir çocuk olduðumu.












Sosyal Medyada Paylaşın: