Bir gece vakti sessizce Karanlýðýn ortasýndan gelip Rüyama düþtüðünde Sessizce sevdim hanzala... Uyandýrmaya korkar gibi Kaybetmekten korktum seni Leyl’in karanlýðýnda Önce gözlerin düþtüðünde gözlerime Nefes alýþlýk bir anda Sevgini yazdým yüreðime Hanzala Aydýnlýðým oldun rüyalarýma Gözlerime düþen gözlerin Kara gecenin aydýnlýðýydý benim için Ve ismin Ruhuma yazýlmýþtý nur-u kalemle Kal-u Belada söz verdiðimizde Hatýrlýyor musun hanzala Bela dediðimiz anda Yazýldý birbirine yüreklerimiz Bela dediðimiz anda Mühürlendi gözlerimiz Ve bir parça düþtü içimize Adem’le Havva’nýn sevdasýndan Bir nur tam þuramýzdan girdi yüreðimize Ýþte þurdan, tam sol tarafýmýzdan Ve bir daha çýkmadý gözlerin aklýmdan Hanzala... Ahh Hanzala Ey dünyalýk ve ahiretlik emanetim Kýyamete az kaldý Nerelerdesin Cennetliðim.... Gel de bitsin dünyada hasretim Cennet bizi bekliyor Ey Hanzala’m, sevdiðim...
Hanzala Nur Ebrar
Sosyal Medyada Paylaşın:
ŞeymaNurEbrar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.