KAHVERENGİ GÖZLERİN

Melekler kadar güzel çocuklar kadar sabi,
Öyle bir masum bakar kahverengi gözlerin.
Yýldýzlar kadar parlak harlanmýþ ateþ gibi,
Bir bilsen nasýl yakar kahverengi gözlerin.

Bulunurmu sanýrsýn o bakýþýn bir dengi,
Cihan sanki seninle kurmuþ bütün ahengi
Tanýmýyorum artýk ondan baþka bir rengi,
Þimþekler gibi çakar kahverengi gözlerin.

O bakýþ ki götürür beni baþka aleme,
Kalmaz içimde hüzün izin vermez eleme,
Nasýl anlatayým ki sýðmýyorsun kaleme,
Bir derya gibi akar kahverengi gözlerin.


Senin bu gözlerine destan yazsam bitmiyor,
Bakýþýn yüreðimden bir saniye gitmiyor,
Ne anlatsam hepsi boþ lugatým da yetmiyor,
Güzelliði aþýkar kahverengi gözlerin.

Kirpiklerin sanki ok kaþlarýn da yay gibi,
Yakamoz gibi parlak gece gökte ay gibi,
Kayalar arasýnda Vallah derin koy gibi,
Beni içine çeker kahverengi gözlerin.

Ozan Zekim diyor ki yaktýn yandýrdýn beni,
Bir yudumluk bakýþla hemen kandýrdýn beni,
Kýþ tufandý bu gönlüm yaza döndürdün beni,
Yüreðime aþk eker kahverengi gözlerin...

OZAN ZEKÝ TUNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın: