Ne sarhoþ olabiliyorum, Ne ayýk kalabiliyorum, Ne ölebiliyorum, Ne de yaþayabiliyorum... Sanki bir doðum sancýsý, Oysa doðum, ölümden sonrasý... Bir marifetmiþ yaþamak, ölmek Ve bir marifet imiþ, ölü yaþayabilmek... Görünmemek... Varla yok arasý; Gündüzün ýþýðý, gecenin karasý... Direnmekmiþ yaþamak, Yaþayabilmek dinginliðinde umudun, Bir lokma, bir damla, bir nefes, Ve Güneþe duymak heves... Bir marifet imiþ yaþamak, ölmek, ölü yada canlý, Yaþayabilmek! Lakin Engel tanýmaz kaderim; Kelepçelenmiþsede ellirim Ve ayaklarimda zincirlerim... öyle ise gel, Gel kaderim, Birlikte gidelim Bir yaþayýp, bir ölelim... Gel kaderim, Güneþe semah dönelim, Lokmamýz bir, damlamýz bir, Nefesimizi güneþ verir...