Yar… Bir vakitler Ne kadar þevk ve Muhabbetliydin Sanki yalnýzca Konuþan ümittin, Sürur adresiydin Her zaman çocukluðunu Ýçinde yaþatan, Ýmrendiren nazardýn
Sonralarý Birbirimizden Uzak kaldýk Farklý vilayetlerde Yaþamaya þartlanmýþtýk Çare yoktu, Aile kararýydý, Rýzk kaygýsýydý Ve biz vedalaþmýþtýk
Bir zaman Mektuplaþtýk Ve haberdar olduk Sonra her ne sebep Ve saiktense Bir daha buluþamadýk Bilsen ne çok Özlemiþtim seni, Bizlere tebessüm Ettiren latif halini
Duydum ki Aile kararýyla bir Akraba ile evlenmiþsin O an ve halime Ýþleyen zamanda Ýçimin titrediðini hissettim Çünkü sen zaten Aile baskýsý altýnda Ýnleyen bir garip Kuþ gibiydin
Baban Çok sertti Annen çaresiz ve Bizar bir haldeydi Bazen aile tartýþmanýz Sokaklara yansýrdý, Sen utanýrdýn Geçen yýllarda Babana çok kýzardým, Annene zavallý Ne yapsýn diye acýrdým
Sen ise Ruhun ve kalbinden Çok uzak bir nefese Kurban edilmiþsin, Onunla yaþamaya Mahkûm edilen hicrandýn Hasret ve sevda Senin halinde Ve melalinde ne kadar Zarif duruyor bir bilsen
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.