İT İLE ÇAKAL -1
Baþýmý çevirip dört yana baksam
Gözüme dolanýr it ile çakal.
Seçtiðim hedefe gitmeye kalksam
Yoluma dolanýr it ile çakal.
Ne zaman derdime çare arasam,
Dökülen saçýmý yana tarasam,
Bulduðum ilâçla dosta yarasam,
Dermana yalanýr it ile çakal.
Haykýrdým: “Bu düzen böyle gitmiyor!”
Ben yazayým dedim; kalem yetmiyor.
Yanlýþlarý silsem silsem bitmiyor
Kaleme bilenir it ile çakal.
Bilmem ki bunlarý ben nasýl etsem..
Demir kafese mi baðlayýp gitsem..
Yok! Gidip nüfustan bunlarý itsem;
Merhamet dilenir it ile çakal.
Kafkasi’yim boþa nefes solurum..
Aradýðýmý dost, sende bulurum.
Benimle gidene yoldaþ olurum.
Dostuma ilenir it ile çakal.
Osman Onuktav
21 Ekim 2013
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.