Akþam olup herkes eve girince
Köþelerde aðlýyorum ÇARESÝZ
Çekilirmi bilmem bu hayat böyle ?
Tek baþýma yaþýyorum ÇARESÝZ
Geçmiþim toplanýp gelir gözüme
Tattým acýlarý kattým özüme
Ermedim hayatýn birkez düzüne
Yokuþlarý aþýyorum ÇARESÝZ
YÂR’den ayrýlmýþým çekerim küþüm
Her olur olmaza boyun büküþüm
Vurdukça delinir yaralý döþüm
Bu halýma þaþýyorum ÇARESÝZ
Sanki diken bana yorgan yastýðým
Sabýr deyip baðra taþlar bastýðým
Akan yaþlarýma þahit yastýðým
Özlerimden taþýyorum ÇARESÝZ
Ömür miadý doldu çevirdim yönüm
Hiç iyi deðildi geçmiþim dünüm
Çile çekmek ile geçti hep günüm
Acýlarla yaþýyorum ÇARESÝZ
Der DURAK’ým artýk olamam gani
Yalandýr bu dünya insanlar fani
Nerede görmedim huzursa hani
KADER DEYÝP susuyorum ÇARESÝZ
Durak YÝÐÝT
Gönüllerin Þairi
KOCAELÝ
Gidince ardýndan aðlarým sanma
Ben yandým be caným istemem yanma
Ölürsem’de bile adýmý anma
Karalarý baðlýyorum ÇARESÝZ.
Ölünce kýymeti bilirler derler
El bilmez deðeri bilirmiþ yerler
Vicdaný,isyaný yere sererler
Nefretimi kusuyorum ÇARESÝZ...ÞÝÝRLERÝN ÞAÝRÝ’ne gönül dolusu teþekkürlerimi sunuyorum..Selam saygýlarla
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.