VEFA GAZELİ

Yitirdi mânâsýný, terketti gönülleri,
Matem doldu yürekler, soldu vefa gülleri.

Nisyanýn çöllerinde hasret kaldým vahaya,
Bin ümitle yaþarken, savurdu sam yelleri.

Asra sýðmaz acýlar, kýsacýk bir ömürde,
Bulutlar kardeþ bilir, gözden akan selleri.

Kederden yana oldu, günler, aylar, seneler,
Hep dikenler bürüdü dosta giden yollarý.

Maðlup oldu baharým, hazan düþtü payýma,
Tomurcuklar yanarken, hüzün kýrdý dallarý.

Ýnsan-ý kâmil için bu mukaddes hasleti,
Düþtüðü yerden alsýn Yaradan’ýn kullarý.

Nice ömürler bitti, bir bir söndü çeraðlar,
Unutanlar utansýn mazideki yýllarý.


Gazi Hüseyin KILBAÞ

Sosyal Medyada Paylaşın: