KÜÇÜK MUTLULUKLAR

Bembeyaz kar örtüsü yaðmaz þehrimde
Bir istisna sabahý yaþarken ben,
De ne aþklarýmda bir þifrem kalmýþ
olabilir mi ?

Olgunluk çizgileri çýkarken gözlerimde;
Gece delisini bekler,
Delisi geceden habersiz…

Olgunluk dediðimiz umutsuzluk mudur;
Kabullenmiþlik midir ?
Ne zaman sebepsiz bir neþeye tutula yazsak
Adressiz gelen suçluluk duygusu mudur yoksa?

Yaþamak
Böylesine afiyetsiz

Biz küçüktük belki ama
Küçük mutluluklarý büyütürdük bir zaman

Sabah kar yaðmýþsa
Okullar tatil olacak
Havuçtan burun,
Kömürden göz olacak.
Kim bilir neyden kýzak ?
Olmasa sorun deðil,
Niyetimizse kaymak.

Dünyanýn kaymaðýný yerdik.
Saadettik o zaman.

Küçük mutluluklar büyüttü bizi
Beðenmez olduk annemizi…

Sosyal Medyada Paylaşın: