kapý arkasýnda saklanan ürkek bir çocuðun bakýþýydý yüzümde ki sanki az sonra kopacak kýyameti hisseder gibi týrnaklarým diþlerimin arasýnda kendi nefes alýþýmdan bile korkar oldum sol tarafým yerinden çýkacak sanki dur dur ne olur yönünü yitirmiþ bir gemiye çevirme beni aþkýn deryasýnda bugün lal olsun dillerin korkuyorum çok korkuyorum çekme beni kapý ardýndan ve söyleme o sözleri
yanaðýmda hüzünlerin en koyusu bir fil kadar aðýr bir yaðmur damlasý kadar küçük gözyaþlarým süzülüyor küçülüyorum gitgide ayaklarým zeminde ki betona batýyor yerin dibine giriyorum kýmýldayamýyorum
yüreðim göçmen kuþlarýn uðrak yeri deðil vatan bil beni benim seni bildiðim gibi emeðini ver alýn terini dök ama vatana ihanet etme ve vazgeçme can ver gerekirse ama gitme
azaptar
Sosyal Medyada Paylaşın:
azaptar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.