GÜLE DÖNDÜM

Susuz kaldým yanýyorum,
Sahralarda çöle döndüm.
Mecnun oldum arýyorum,
Yaðmur yaðdý göle döndüm.

Yunus gibi garip kuldum
Aradýðým yolu buldum
Çiçek açtým hemen soldum,
Yar elinde güle döndüm.

Þirin için daðlar aþtým
Bu nasýl iþ ben de þaþtým?
Nehir gibi doldum taþtým,
Çay önünde sele döndüm.

Nerde kaldý güzel yurdum?
Karanlýkta sanki nur’dum
Saatimi beþe kurdum,
Beraberdik ele döndüm.

Unuturum sanma seni
Unuttun mu söyle beni?
Hatýrlarým yeni yeni,
Saçlar gitti kele döndüm.

DOÐANAY’ým aklým sen de
O anýlar kaldý ben de
Yaralarýn durur ten de,
Savrulacak küle döndüm.

Kemal DOÐANAY

Sosyal Medyada Paylaşın: