Aynalara kilitliyken iffeti
Gönüllü döktü döþeðine miras kalan serveti
Ýnanýrdý Albatros göçlerine!
Tam arkasýndaydý…
Gördüm…
Çýplak vücuduydu perdeyi titreten…
Koþularýmdan en yorucusuydu hatýrladýðým
Nefeslenirken bahçe çitlerine yaslanmýþ
Mahrem yerime dikenli tel battý
Acýdý özüm!
Ýþte
Tam da o an kýpýrdadý perde
Eminim…
Çatý katýydý kýr evinin
Ve
Çýplak vücuduydu perdeyi titreten
Rastlantýnýn böylesi
Nefeslenirken
Yeniden ayný çitlere yaslanmýþ bir baþka vakit
Islak öpüþlere boðan dünyayý
Þimþeklerin oynak diliydi sað kulaðýmý þehvetle yalayan
Ýðrençti!
Silerken partiküllü ýslaklýðý kulaðýmdan
Göz göze geldik bu kez çatý katý dilberiyle
Hissettirmeden ölümlü aþka
Tutku sinerjisi yaydý iletken gözlerimiz
Libidolar sinerji kaynaðý!
Gelmiþken yeri saygýlarým Freud’a;
Bakýþlar öpüþemezse neye yarardý ki katýlýmcý dürtü?
Ne demiþler;
-Ýnsan kalbi bu… Yarý kanatlý yarý yel!
Ve
Kimin ola ki durdurun þunlarý diyen o cýlýz ses?
Unuttum o sesin sahibini
Sabrý dilimdeki tuza karýþamaz çoktan
Üç metrelik kanatlarýndayken kalbim Albatros’un
Ne de zordur o sesin sahibini hatýrlamak
Bir bilseniz ah…
(Yýldýray Kýzýltan)