Diyecekler ki arkamdan; BEN ÖLDÜKTEN SONRA... Onun BÝR KALEMÝ VARDI BÝR ALLAH ’I... Ýçi hep aðlar kendi gülümserdi Her yüzüne güleni,tatlý söz edeni dost sanýrdý! ALLAH ’IN SAFI... Ýsyaný ýssýzlýðý ve doðduðu sonbahardý... YALNIZ AÐLARDI... Aþk acýsý ve dost bildikleri yüzünden; saçlarý aklardý,yüreði yaralardý,bahtý karalardý... ANASIDA AÐLARDI... AKILLANMADI...
Bu þiirin hikayesi: Diyecekler ki arkamdan;BEN ÖLDÜKTEN SONRA;ÜLKÜ’NÜN BÝR KALEMÝ VARDI 1 ALLAH’I... KALEMÝNÝ KAYIP BÝR ÇOCUK KIRDI...ALLAH’IN SAFI...YALNIZ AÐLARDI...ANASIDA AÐLARDI... AMA AKILLANMAZDI...ÜS.2013 :"( BENÝM SADIK YARÝM KARA TOPRAKTIR DEMÝÞ DEV ÜSTAD SEVGÝLÝ AÞIK VEYSEL ♥ BENDE KÜÇÜCÜK KALBÝMLE DÝYORUM KÝ; ÖZÜM ASLIM KARA TOPRAKTIR. BEN ASLIM OLAN TOPRAÐA DÖNMEK ÖZÜM ASLIM OLAN TOPRAKLA BÜTÜNLEÞMEK ÝSTÝYORUM. YARALIYIM...ASLIM ÖZÜM KARA TOPRAK AL SAR BENÝ... Ülkü Sarýoðlu 💔.
ÜLKÜCE ÜLKÜ BÝR DELÝ ! YALAN DÜNYAYA GÜLMELÝ 💔
Ülkücede Ülkü bir deli... Kýrýldý kalemi yüreði gözleri yaðmur seli... Ülkücede Ülkü bir deli... Uzayda deðilim dünyadayým demeli... Ülkücede Ülkü bir deli... Mutluluk istiyor,hemde ebedi... Ülkücede Ülkü bir deli... Tükeniþi seçmeyecek ; yeter ki uzansýn insan eli... Ülkücede Ülkü bir deli... Yaðmur gibi yaðýp rüzgar misali esmeli... Ülkücede Ülkü bir deli... Zorluklarý ezip geçmeli... Ülkücede Ülkü bir deli ! Yalan dünyaya gülmeli,gülmeli,gülmeli... 🐞
Ü züyor yine ben paramparça yüreðim... L akin yýlmamam gerek kaybetmemem yanýp sönen ýþýltýlarým... K üstüm aþk sevda çiçeðiyim,güvenmem kimseye koptu baðlarým... Ü þüyorum Ülküsüzüm herþey öyle soðuk ki !!! B ir ben varým kendimi ýsýtan.
Zümrüdüanka Kuþu Mavi Melek Sarýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÜLKÜ MAVİ MELEK SARIOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.