usulca dokundu zaman þakaklarýma sývazladý sýrtýmýn tenha yerinden belli belirsiz teðelledi kalan günleri alnýma usulünce bekledim gelenleri usulünce de uðurladým benden gidenleri
kimse bilmedi kimse sezmedi üç-beþ kendini bilmez saç teli sattý sýrrýmý o günden beridir de yaslamadým kimseye sýrtýmý
usulca dokundu zaman dürdüm emanetlerini naftalinledim ölümlüðüme koyduðum düþleri gözlerime söz kestim karanlýkla alýþ dedim alýþ bereketi boldur karanlýðýn
yüzümdeki birkaç iz düþümü gölgesiz mabetler oyuðu sanki zifir tövbeler tekrarlandý burda ziyasý bol günahlarýn eþliðinde...
þimdi kime versem elimi kim tutar ruhumun bakracýndaki ezikleri devirme dedim gönlüme devirme her gülene içimin yetimlerini gök bile tutmadý bir damlayý sinesinde toprak dahi çamur etti açýða çýkmýþ sýrrý...
usulca dokundu omzuma zaman marazlý bir yürek çýrpýndý yerinden saðlý sollu vurdu tenime yolcuya hal sorulurmuþ, sual sorulurmuþ... dinlencesi biten ömrümün son duraðýnda önce yar sorulurmuþ, ardýndan taht kurulurmuþ...
AYÞE IÞIK UYANIK 20 EKÝM 2013 Sosyal Medyada Paylaşın:
ayşe ışık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.