Her geçen saniye büyüyen piþmanlýðýmla gözlerim tavana dikili kirpiðimin bir kenarýna yapýþmýþ damlayý düþürmeme telaþýyla parmaðýmý bastýrýyorum karanlýk yokluðuna.
Deðiþtirmek mümkün olsaydý zamaný sil baþtan yaþardým belki de yaþananlarý.
Ýltica talebimi sürekli reddettiðinden gizlice girmiþtim yüreðine etrafýna ördüðün dikenli tellere dolanýrken saçlarým aðlamadým dizlerim sürünmekten yara bere oldu, aðlamadým kýzgýn sözlerle dolu mayýn tarlasýný geçerken de aðlamadým içimde ürkek bir ceylanýn korkusu olsa da geri dönmedim çýktýðým yoldan ama etrafýmý sarmýþtý gurur denen düþman anlamadým.
Halbu ki fazla bir talebim yoktu senden.. Kendi ülkemden sana geçerken bir gemi ambarýnda korkuyla titreyen çocuk saflýðýyla içimde mavi umut kelebeði yeni bir ülkeye gitmenin bilinmezliðinde öylesine savruk öylesine titrekti kelimelerim. Nasýl da korkuyordum bilsen Nasýl da üþüyordum gece gözlerine baktýkça bir anlýk kývýlcým gibi tebessüm çaksa dudaklarýnda mum gibi erirdim yemin ederim.
Bir martýnýn kayalara vuran çýðlýðý gibiydi yankýlanarak suratýma çarpan ’’baþkasý var ’’ sözün ben onu sevdim en çok derken acýmamýþtý dudaklarýn benim yüreðim gibi damarlarýmda kaným çekilirken solgunluðu yüzüme vurdu haksýzlýðýn..
Bilememiþtim; her seviyorum dediðinde öyle kendimden geçmiþtim ki anestezi etkisi yapmýþtý gözlerin üzerimde uyuþmuþtu beynim düþünme yetimi kaybetmiþ bekle dediðin her günü erteleyerek iltica etmiþtim kendimden kendim gibi sandýðým yüreðine.
Þimdi; yangýn yeri bu yürek ateþe verdim bu gemiyi sana gelen her denizi.. Uzanmýþým yataðýmda yok etmesini bekliyorum hem seni hem beni.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.