Oturmuþtu alçak duvara,
Gönlünde bir yara,
Bir þey görüyor gibi bakýp yere,
Sonra dalýyordu ufuklara...
Solgun yüzünde
Derin bir sevdanýn izi,
Bakýþlarýnda ruhunun gizi
Simsiyah gözlerinden damlýyordu.
Yarýsý kül olup uzamýþ sigarasýndan
Çekip derin bir nefes,
Kulaðýnda çýnlayan hep o ses...
Çaðýran, çýldýrtan o tatlý ses...
Atýp sigarasýný hoyratça ezdi.
O dar, loþ sokaklarda yine
Saatlerce gezdi...
Güçlü, ulu bir çýnardý önceleri,
Oysa þimdi,
Çöken omuzlarý,
Kýrýk kalbiyle,
Mahzun haliyle
Sevgiye açtý.
Yürüyüp, yürüyüp
Kendinden kaçtý...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.