//Iþýða ulaþýp da aklanmazsa karalar Sýzlayýp içeride kanar durur yaralar//
Sineye düþen ahý gezdirirken sayede Usandýrdý canýmdan, sitem edip anbean Desem de; kim ne ede ancak kendine ede Nasihatten bilmedi vermedi cana aman Katli vacipti artýk geçip gitmeden zaman
Tanýþmalýyým önce içimdeki heyete Firar edip gitmeden baþýmdaki þu izan Sorulsun da bilene ulaþsýn nihayete Haklý haksýz ayrýþsýn kalmasýn üstümde zan Kurulup da ortaya tartsýn ahýmý mizan
Yerden yere savrulup feryat figan edince Çatýndan vurmak için kuþandým silahýmý Dönüp durmak boþuna düþünüp ince ince Ahd etmiþtim bir kere devirmeye ahýmý Karþýsýna çýkarttým zuladan günahýmý
Ödünün ödü koptu düþüp yere yapýþtý Görünce karþýsýnda günahýmý devasa Diline kal gelince kelimeler apýþtý Yýðýlýp kaldý yere kalmadý ondan tasa Piþmanlýk gözyaþlarý sineyi boðdu yasa
Buruk olsa da içim bu ders lazýmdý ona Yaklaþýyorken ömür adým adým o sona
19 Ekim 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gül Şehri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.