Gelince ben mevsimlerde
Üzüm buðusu gözlerimle
Gazaba hüzün satýlýrdý
Ve sen bilirdin
Bir sonum bir ilkim
Ve sen üþürdün
Bir eserim bir esirim
Ýþte bu yüzden adým bahardý
Kýþ arka cebimde uyuklardý
Ve ýsýndýkça sulanýr
Gözlere akardý
Ýnsan üstelik her bahar aþk olup yanardý
Kötüydüm aslýnda
Hep ikiyim bulutlarý dövdükten sonra
Parçalanýr bölünür
Bölündükçe düþerim
Sonum hazýrlanýr gün geçtikçe soðuða
Þimdi,
Eteðimin arka cebi yýrtýldý
Baþ gösteriyor uykusuzluk
Sevgililer bir teðel
Fýrtýna bir sökük
Adým bahardý
Her ilkten sonra hep sonu yaþatýrdý