Rengarengim bu aralar
Bir karnaval hazýrlýðý içinde.
Dýþým çingene pembesi
Viþne çürüðü içim.
Þapkamý çýkardým, selamladým akþamý
Astým vestiyere
Ah ben! Nasýl da unutmuþum
Dün geceden açýk pencere
Pervazýnda öylece duruyor dirseðim
Ay’ýn gerdanýnda asýlý kalmýþ gözlerim.
Þöyle bir bakýndým etrafa
Dün akþamdan daðýnýk kalmýþ her þey
Masanýn üstünde düþünceler
Yerlere dökülen anýlar
Eski yeni defterler
Zihnimden savrulan sayfalar
Karmakarýþýk...
Derlenip, toparlanmalýyým
Aranýyorum,ellerim nerde?
Hatýrladým
Dün gece yarýsý
Bir çocukluk düþünde gezerken
En son annem tutmuþtu çok uzaklardan
Hayal içinde yürümüþtük incitmeden eylül yapraklarýný
Sessizce geçip ekimin içinden
Kasým rüzgarlarýna býrakmýþtýk yüreðimizi
Bir parmak nar ekþisi dudaðýmda
Kýþa hazýrlýk vakti artýk
Çimen yeþili bir iplikten
Örgüsü vardý elinde
Karlý günler uzun sürerse, üzerine örtecekmiþ
Üþümesin diye sevdiðim daðlar.
Derlenip, toparlanmalýyým
Öyle ya, arefesi bir bayramýn
Yazlýk düþleri kaldýrmalý
Çýkarmalý kýþlýklarý
Lüzumsuzlar alt çekmecelere
Tek tek katlayýp hatýralarý
Özenle yerleþtirmeli raflara
Çocukluk düþlerinden kalan kýrmýzý bayramlýðým
Ah! Onu bulamýyorum.
Bütün olanlarýn tek suçlusu kalbim
Büzülmüþ bir kenarda öylece duruyor
Kaþlarý çatýlmýþ aklýma koþup
Sarýlýp sarýlýp aðlýyorum.
Bir tutam Hayat adlý deðerli kalbin þiire cevabýdýr,teþekkürlerimle...
Okunasý bir þiir...
Hisedilesi...
Þair,
sihirli sopasýný sallamýþ,
her birimizin hayatýna uzanývermiþ bir bukle,
zamaný durdurup öylesine.
Ve,
görmedin mi þairim dün gece,
tüm pencereleri açýktý sevda gönüllerinin...
Sohbetteydi pervazlarda tüm dirsekler...
Gözleri ile sevmekteydi ayý, kadýnlar ve erkekler...
Fark etmedin mi,
pir pejmürdelik almýþ baþýný gitmiþ hayatlarýmýzda,
duygularýmýzda, düþüncelerimizde, anýlarýmýzda bir baþý bozukluk...
Ve sadece senin deðildir savrulan kelimeler...
Sokaklarda, benliðimizi süpürmede çöpçüler...
Görmedin mi bizi be þairim?
Göz göze idin, omuz omuza, yürek yüreðe...
Hani,
bir yaþlý kadýn vardý,
üþümesin diye, karlý daðlara örgü ören...
Bir küçük kýz çocuðu vardý eteklerinde,
mahzun Ekimden, Kasým rüzgarlarýna yürüyen.
Bilemedin mi bizi þairim?
Biz,
yazlýk düþlerinin, yorgun nefesiyiz...
Biz,
kaybettiðin kalbinin, aðlayan sesiyiz.