ruyalarýma bile söz geçmiyor
her gece kentler yýkýlsada
içinde ellerin olmayan
heryer yokluðun soy/adý..
oysa ben sehir çocuguyum
az yorgunum
makamsýz gözlerimi býraktým
buz tuttuðu yerden kesiyorsun
avuçlarýmý
satýrlarýmýn k(c)an çekiþleri büyüyor keþkelerimde
i mgelerin ayaðý kayýyor uçurumlardan
sen kapatsanda isminin üzerini
açýlmaklý kalýr her harfleri
aklýmda yapraklarýn dökülüyor
bir sonbahar sabahýnda