gidiþin daðlara sonbahar gelmesi gibi kara kuru sarýmsý biraz biraz kýrmýzý yapraklarýn rüzgarda savrulmasý gibi kendilerini hiç ayit olmadýklarý yerlerde bulmalarý sanki
gidiþin en güzel þeyin bitiþi sona ermelerin se en acýklýsý bir karganýn düþürdüðü ceviz kadar yabancý nereye kime kimlere aðit olduðu bilinmeyen
en çok acý verende ne bilirmisin insanýn korumak istediði þeyin artýk ona izin vermemesi iþte insan o an boþ diyor dünya çok boþ sanki bir meyvenin oldunlaþtýðýnda dalýndan düþmesi gibi
sanki yayruyu yuvadan kötü bir kartalýn kapmasý gibi en çokta kartalýn onu nedenli inciteceðinden korkuyor
ekizo...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ekizo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.