Sevda düþünce baþa, nifak sokan çok olur Birden lal olur diller, hüzün çöker kalplere Oysa ne güzel sözdür, eden kendisi bulur Boþunadýr çabasý, týrmansa da Alp’ lere
Sinek küçük olsa da, mideyi bulandýrýr Kum gider izi kalýr, aldýrmasýn gönüller Çatal gibi diliyle, ortamý sulandýrýr Halbuki hiç düþünmez, sevdalýdýr bülbüller
Kimsenin haddi deðil, aþký yaþayan bilir Aldýrmaz seviyorsa, nefret kokan dillere Biraz mahzunlaþsa da, daha fazla dirilir Hainse þaþkýnlaþýr, baka kalýr ellere
Söz meclisten dýþarý, anlatmak zor bunlarý Ýnatla saldýrýrlar, gurur nedir bilmezler Kalýnlaþmýþ kafalar, aratýr odunlarý Asýlýr suratlarý, ömür boyu gülmezler
Baþlarý hiç eðilmez, sevdiyse iki yürek Uzaklaþýp giderler, kirlenmiþ oyunlardan Sokan yýlanýn adý, olsa bile engerek Zarar gelmez onlara, kafasýz koyunlardan
Yazan ve Seslendiren Mehmet Fikret ÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.