Önce bir canan i ken ,bað’rý mä derman o’lan Sonra kör kesmez kýlýç, san ki bir düþman Ezom Dost mu dur düþman mý dýr,kas’tý mä ferman o’lan Can mý sýn cellat mý sýn,söy’le bin piþman Ezom ?
*
Gün be gün gözden a’kan ,tor’du bir avdan þikär Yol dedim yoldaþ dedim , käderim bildim nigär Yar i din rüzgar i din ,gölgelik yaprak sidär Uðrunä can koyduðum,þim’di þér þovman Ezom
Fa’i lün / mü te fa’i lün / fa’i lün/ mü te fa’i lün /
Kadir Haktan TÜRKELÝ
***Yukarýdaki resim Türkiyenin en yüce gelmiþ geçmiþ hem Þairi hem neyzeni...NEYZEN TEVÝK
Sevda vadisine düþtüm Gamlýyam þahým Ali Kimsesiz kaldým karanlýk Gün be gümrahým Ali Doðmuyor mihr-i ümidim Çýkmýyor mahým Ali Gelmiyor mu kulaðýna Ahlý eyvahým Ali
Merhamet et herþeye agahým Ali Var mý senden baþka söyle irticagahým Ali
Bir günahkar insaným ben Yok yüzüm peygambere Ýstemem bir türlü gitmek Böyle huzur mahþere Tesadüf eylerim derken Belki bir gün rehbere düþmüþem elsiz ayaksýz Bak aslan-ý haybere
Çýkmýyor bir an ciðerden Geldi sevda hançeri Hakkýn aþkýna esir ol Duðum günlerden beri Zikreylerim ismini ben Gal-u beladan beri O kadar yandým yakýldým Unuttum her yeri
Neyzen Tevik...Sevda Vadisi kitabýndan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kadir Haktan TÜRKELİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.