Duyduğunu Fırlat Boşlukların İçine

an durgunluðu ve
ýzdýrap çekmecesi açýlýp kapanan aðzým
bilenler bilmeyenlere anlamýný sorar
duyduðunu fýrlat boþluklarýn içine
yankýlar ses verirse
ses verirse eðer
savurduðun taþýn dibimizde kalmasý mümkün deðil
duyduðunu fýrlat boþluklarýn içine

haritalar büyüdükçe adýmlarýmýz çoðalýyor
ayný yolun yolcusu deðiliz anlaþýlan
kiminin yüzü deðiyor topraða
kiminin elinde altýn fenerler
karartýyor içine sýðmayan ateþi
neþeli geçiyor zaman
çocuk ölenler için

bir kaç gün çarþamba ve perþembe
bir kaç gün diðerleri
sýkýntýlý sarkaçlarý seyrediyoruz
saða sola döndükçe gözlerimiz
kendini hatýrlamayan zamanlar içiliyor
kusuyor varlýðýmýz bizi

içimin karanlýðýný tarif etmem mümkün deðil
sýðmadýk bir þey kalmadý
geçip giden de olmadý bu garip sonsuzluktan
nasýl söylesem
incitmeden sana aþkýmý
aslýnda ben bir karanfile aþýðým

onun için þarkýlar okuyorum geceye
size gelmeden benim duvarlarým
gelmeden benim duvarlarým
çarpýp düþtüðüm son densizliðim oluyor
ucu bulanýk bir düþüm size gelmeden

bir yüz yýl savaþýdýr gidiyor
biliyorum çok yer kaplamayacak bir kaç söz kaldý sonraya
önümüzde dökülen yýldýzlarýn çaresizliðidir desem
anlayacaklar geldiðimizi
vay be
ne rüzgarlar geçmiþ bu saçmalýklardan
tutuþunca yanýyor küçük sözler
bütün dalgalar ayný algýda deðil
sonumuz basit bir münakaþa þenliði
inanmýyorsan kafaný kaldýr
son duraðýna evrenin.


























Sosyal Medyada Paylaşın: