Kör Geceye Kývýlcým
Birazdan gök gürültüsüne karýþacak
kuytuya sinmiþ gölgemin avazý
onca kalabalýk arasýnda
yalnýzlýðýn türküsü fonda
yine bir kuru yaprak
bir fýsýltý sesi gibi yer etti
kulaðýmda
Derin suda aþk
aðlak bir gecede düþ yangýný
benzemez sýð denizde vals’a
intihar etmiþ bir ayrýlýk
kapý eþiðindeki rüzgar
çekmecemde saklý güneþ
sabaha daha çok var
ayak ucumda kum saati
ay ýþýðý direniyor, uykusuz gözkapaklarýmda
gün’e sürülen yakamoz
asrýn köstebeði gibi sýrýtýyor avucumda
Susma !
koyu karanlýðý yar inancýnla
bekliyor olacaðým burada
dilimin özgürlüðü hesapsýz
konuþ, duru su akýcýlýðýnda
çözülsün dudaðýmýn paslý kilidi
bak gözlerimin içine
yýpransýn ömrün iþliði
asýlý kalsýn takvim yapraklarý duvarda
durup dururken
bir kaþýk fýrtýna özlemin
yaðmurun sektiði çýplak taþ arasýnda
suyun debelendiði bir nehir kýyýsý bedenin
düþün
yaprak üzerinde bir çið tanesi ecelin
bir de öteleri düþün
korkunun bittiði yerdesin
beyaz kanatlý melekler baþýnda
loþ bir oda
ben çýplak ayak koridorda
ölümsüzlüðü yaþayacaðým bu sonbaharda
sen de orada ol mutlaka
bu gece i mgeler diskalifiye
bu gece her þey sýradýþý...
sevgi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.