günler aylar mevsimler ve yýllar
sararan takvim yapraklarýnca düþer
ömür defterinden birer birer
savrulur sonra yaþanmýþ mutluluklar
farklý iklimlerin sonbahar rüzgarlarýnda
adýna ömür denilen bir yolculuk bu
bir tek benim hikayem deðil asla
yaþanan bir hüzündür aslýnda hayat
kaybedileni hep sevdiklerimiz olan
zamanýn acýmasýz hüzün duraklarýnda
çaresiz elvedalara mahkum her ayrýlýk sahnesinin
zoraki figüranlarý ki
bu yolun yaþam mahkumu yolcularý
dilim dilim kesilen yürek yarýlarýyla
her durakta baþka baþka biçimde kaybeder sevdiklerini
bu hazin vedalarda
biraz daha ölür bedenlerimiz
hep bir baþka yanýmýz ruhlarýmýzda
bu gün Kurban Bayramý’nýn 1. günü
yýl 1991
ve yine bir Kurban Bayramýnýn 1. günü
hazin bir vedaydý yaþadýðým
bilmediðim bir caminin soðuk musallasýnda
annemin cansýz bedeniyle birlikte
iþte o musalla’da býraktým ben
canýmýn ruhumun bir yarýsýný
sonrasý bildik hikaye
nice uzun yýllardýr
benim için Kurban Bayramýnýn anlamý
ve duygusal yaný ne yazýk ki
böyle hüzünlü bir veda gününde duran zaman
ve takvimlerin hep ayrýlýklarý gösterdiði
bir romanýn sararmýþ yapraklarý arasýnda
yalnýzca acýnasý bir hazin yolculuk artýk ...