Sen yoktun,biliyordum Bu gidiþin yoktu dönüþü Her ayrýlýk gibi sonsuz Bir sonsuzluk gibiydi ayrýlýðýn Sen yoktun,gelmeyecektin,biliyordum Belki yoktu sende deli sevda Sende yoktu aþkýn tortusu Susuz kalmýþ fidandý yüreðim Kurudu gitti seninle Bir avuç sevdaya muhtaçtý ellerinde Kadehler sus pus olmuþ masamda Mehtap aðlýyor gün ardýnda Denizdeki martýlarýn her çýðlýðýnda Beklerim sevdiðim bu soðuk duvarlarda Söz verdim tanrýmýn huzurunda Aðlarým her gece buðulu camýn ardýnda Damlar yüreðime sessizliðin sesi Dolar içime sensizliðin nefesi
Fulya Uludað 16.12.2007 saat 02.37 Sosyal Medyada Paylaşın:
bluesea Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.