Aşktan Yanalım

Gülüþünün en zarif nadide halinden
Hazineler saklayan yüreðinin esrarengiz yerinden
Yani kendinden bahset bana
Ýyiyim de çýk telefona
Olmadý haber sal sevgiyle bürünen gönlümün; ýþýðýdýr bu yüzüme yansýyan gülücükler


Gecelerin sessizliðini çalar kahkaha taburu
Talamur edilmiþ düþleri yakar yaðmuru
Nefesi ile fýrtýna kopar
Uzat uzatki bana ellerini coþku sel olsun hüzün mat
Ýki beden bir vucutta hür olsun
Ýkiside bir beden sen ve ben ben ve sen..
Aþkýmýzla bahar aklýmýzla bahçe
Sevgimizle iklimler
Birliðimizle yýllar geçsin kendinden utanarak
Karþý dururuz ölüme
Ecel seviþirken kýymaz bir cana
Hadi sokul koynuma
Ellerini boynuma boðarcasýna dala
Ýster kopsun kiyamet isterse hiyanet
Sen benim ben senin olduktan sonra
Kýþ gelse ne hacet

Az birazcýk sende olsa cesaret
Zaten kopacak aþkýmýzla kiyamet
Geçer kendinden hudutsuz iklimler
Aylar saniyelere karýþýr
Saatler zamana aldanýr
Gündüzü yok gecesi yok
Ne bir mekaný nede bir vakti
Tenhaca gelir aþk
Usulca iner yüreðe
Hafiften baþlar ruhunu okþamaya
Yanalým yanacaksak aþktan

Gel az birazcýk cesaretin olsun yeterki kendine gel !

Turgay Parlakyýldýz


Sosyal Medyada Paylaşın: